• ویژگی های عمده بیمه نامه های پیمانکاری و نصب

    در متون بیمه نامه های پیمانکاری و نصب، تفاوت های زیادی وجود دارد. این تفاوت ها تا اندازه ای معلول اختلاف در مقاصد و تا حدودی ناشی از این واقعیت است که اشخاص مختلف، مقاصد خود را با عبارت های متفاوت بیان می کنند.

    تفاوت هایی از این قبیل، به ویژه موارد مربوط به حدود پوشش بیمه ای که قرار است عرضه شود، در دنیای رقابت اجتناب ناپذیر است. بیمه نامه های پیمانکاری در غالب موارد، طبق مشخصاتی که بیمه گذار یا مشاوران وی ارائه می کنند تنظیم می شود. حتی ممکن است مشاوران، پیش نویس بیمه نامه را خود تهیه کنند. حدود پوشش تا اندازه زیادی از شرایط قرارداد پیمانکاری و نیز شیوه های متداول در بازاری که ریسک در آن قرار دارد یا در آن بیمه می شود تأثیر می پذیرد.

    تفاوت در شیوه بیان مقصودی معین، نامطلوب و زیانبار است، به ویژه اگر موجب گمراهی خواننده شود یا در تلاش وی به منظور کشف تفسیر صحیح متن (تفسیر حقوقی)، مشکلات و تردیدهای ناخواسته ای ایجاد کند. از دیگر سو، در صورت بروز خسارت، اغلب تهیه کننده پیش نویس است که پیش از همه متضرر می شود چرا که بر ملا شدن این واقعیت که بیمه نامه به هنگام صدور، غلط داشته است به اعتبار وی لطمه وارد می آورد؛ هنگامی که بیمه نامه را فرد غیر متخصصی، یا حتی کارشناسی که با مشخصات قراردادی معینی آشنایی ندارد، صادر می کند، اجتناب از بروز اشتباه بعید می نماید.

  • تفسیر قراردادهای بیمه

    تفسير بيمه نامه ها مشمول همان قواعدی است که در مورد تفسیر دیگر قراردادها اعمال می شود. دادگاه در ابتدا، درصدد اثر بخشیدن به اظهارات کتبی حاکی از قصد طرفین می باشد. باید همه بخش های قرارداد را به صورت مجموعی مطالعه کند و به خصوص در تفکیک یک عبارت، جمله یا بخشی از قرارداد از اوضاع و احوال پیرامون آن یا تعبیر و تلقی آن ها بدون در نظر گرفتن دیگر مضامین، محتاط باشد. بیان روشن یک بیمه نامه دارای اثر خواهد بود – حتی در مورد عبارتی استثنایی و نادر – هنگامی که می توان قصد طرفین را از آن بیان، به دست آورد. اگر قرارداد کتبی را به صورت شفاهی بیان نموده باشند تا زمانی که بتوان یک معنی حقوقی معین یا قطعی را به آن نسبت داد، مبهم به حساب نمی آید. تصمیم گیری در خصوص این مسأله که آیا قرارداد مبهم است یا خیر، مسأله ای قانونی است که در اختیار دادگاه می باشد. صرف عدم توافق طرفین در مورد معنی یک عبارت موافقتنامه، سبب ایجاد ابهام نمی شود.

    در صورتی که هیچ ابهامی وجود نداشته باشد، دادگاه بیمه نامه را براساس معنی روشن آن اجرا خواهد کرد. تنها در جایی که قرارداد در ابتدا به صورت مبهم معرفی شده است، دادگاه ها می توانند از دلیل خارجی و فرعی استفاده کنند. عبارت بیمه نامه هنگامی مبهم است که به طور معقول قابلیت بیش از یک تفسیر را داشته باشد.

  • تفسیر قراردادهای بیمه

    تفسير بيمه نامه ها مشمول همان قواعدی است که در مورد تفسیر دیگر قراردادها اعمال می شود. دادگاه در ابتدا، درصدد اثر بخشیدن به اظهارات کتبی حاکی از قصد طرفین می باشد. باید همه بخش های قرارداد را به صورت مجموعی مطالعه کند و به خصوص در تفکیک یک عبارت، جمله یا بخشی از قرارداد از اوضاع و احوال پیرامون آن یا تعبیر و تلقی آن ها بدون در نظر گرفتن دیگر مضامین، محتاط باشد. بیان روشن یک بیمه نامه دارای اثر خواهد بود – حتی در مورد عبارتی استثنایی و نادر – هنگامی که می توان قصد طرفین را از آن بیان، به دست آورد. اگر قرارداد کتبی را به صورت شفاهی بیان نموده باشند تا زمانی که بتوان یک معنی حقوقی معین یا قطعی را به آن نسبت داد، مبهم به حساب نمی آید. تصمیم گیری در خصوص این مسأله که آیا قرارداد مبهم است یا خیر، مسأله ای قانونی است که در اختیار دادگاه می باشد. صرف عدم توافق طرفین در مورد معنی یک عبارت موافقتنامه، سبب ایجاد ابهام نمی شود.

    در صورتی که هیچ ابهامی وجود نداشته باشد، دادگاه بیمه نامه را براساس معنی روشن آن اجرا خواهد کرد. تنها در جایی که قرارداد در ابتدا به صورت مبهم معرفی شده است، دادگاه ها می توانند از دلیل خارجی و فرعی استفاده کنند. عبارت بیمه نامه هنگامی مبهم است که به طور معقول قابلیت بیش از یک تفسیر را داشته باشد.

منو اصلی